(11-’20) Medicatie en de lange termijn-effecten daarvan
november 2020
Lief leven,
Ondertussen kom ik erachter dat de gevolgen van mijn complexe posttraumatische stress-stoornis (CPTSS) verstopt zitten in allerlei andere aspecten van het leven.
De angst door het geweld waar ik jaren mee leefde, is weg. Ook de verlatingsangst en het gevoel dat ik een enorme mislukkeling ben, is ondertussen draaglijk geworden, waardoor het me niet meer in de weg zit in mijn dagelijkse leven.
Gebrek aan reflex
Ik merk dat er ondertussen wel allerlei andere zaken naar de oppervlakte zijn komen drijven. Een van de dingen waar ik op dit moment door gehinderd wordt, is mijn gebrek aan reflex. Ik lach er regelmatig om, maar de eerlijkheid gebiedt me toe te geven dat er iets niet helemaal klopt in mijn lichaam. Dat is me pijnlijk duidelijk geworden de afgelopen tijd. Als ik bijvoorbeeld mijn hand brand aan een kokende waterketel, dan zullen de hersenen gewoonlijk een signaaltje geven om uit reflex je hand weg te trekken. Maar bij mij gebeurt dat niet. Bij mij zit er tijd tussen het moment waarop ik registreer wat er gebeurt en het moment dat ik er ook naar handel en mijn hand wegtrek van de brandende ketel. Ook de bijbehorende pijn komt veel later pas opzetten.
Medicatie
Wat me ook regelmatig overkomt, tegenwoordig, is dat als ik me in een bepaalde situatie bevindt, die spanning met zich meebrengt, ik dan op slot ga en gewoon bevries. Dit is volkomen nieuw voor mij, omdat ik doorgaans nogal rap van tong ben. Dus waar ik voorheen in de angst schoot en daarmee eerder ‘verkeerde’ reacties gaf, kom ik nu een ‘freeze’- reactie terecht en bevindt mijn hoofd zich in het ‘niks’.
Liefs Karin
Herken je Karins verbazing over atypische reacties van haar lichaam?
Opmerkingen
Alle opmerkingen bekijkenEr zijn nog geen opmerkingen geplaatst.