Beste Monique,

De afgelopen week mag wel een bijzonder bewogen week worden genoemd.

Maandag 21 november kregen mijn ouders en ik bezoek van een filmploeg. Ik werd op de hoogte gebracht van de komst van een aantal televisiemensen dat voor opnames en een interview kwam. De reden hiervoor was de IDFA-nominatie voor de beste documentaires op NPO2 in de afgelopen vijf jaar. De documentaire ‘Het Beste Voor Kees’ behoorde tot de kandidaten.

Ik bevond me na mijn gebruikelijke ‘ochtend-kopje-koffie’ in het huis van mijn ouders. Toen de filmploeg verscheen, vertelde mijn moeder dat ik in de hal kon komen om de mensen binnen te laten.

Op het moment dat ik de deur opende zag ik een vijftal mensen staan, van wie één een bosje bloemen in de hand had. Het tuiltje werd mij overhandigd. Vervolgens hoorde ik een buitengewoon blijde mededeling die mij volledig verstomd deed staan.

De documentaire over mij – ‘Het Beste Voor Kees’ – bleek te zijn verkozen tot NUMMER ÉÉN oftewel tot de beste documentaire van 5 jaar 2Doc!

Ik had de Publieksprijs gewonnen!

Aanvankelijk was ik totaal verbijsterd. Ik werd er stil van. Ik geloofde mijn oren niet. Dit kon niet waar zijn! Kort daarop kreeg uitzinnige vreugde de overhand. Ik straalde. Zou ik dit succes aan mijn eigen optreden in de documentaire te danken hebben?

Jazeker, maar wel in vertrouwde en zeer bevriende samenwerking met jou Monique, die ‘Het Beste Voor Kees’ in elkaar heeft gezet. Jij, die de interviews afnam en verantwoordelijk is voor het filmprogramma.

Ik ervoer de nominatie als een levensgeschenk. Zelden heb ik zo’n fantastisch gevoel meegemaakt! Wat een voldoening en vreugde!

Mijn hele leven heb ik als autist een zware strijd moeten leveren, een strijd met de buitenwereld. Dat komt door alle prikkels van buitenaf waar ik moeilijk mee om kan gaan. In moeilijke tijden probeerde ik er alles aan te doen om toch nog iets moois van het leven te maken. Doordat ik gezegend ben met de unieke gave voor tekenen, schrijven en maquettes bouwen, is mij dat gelukt en daar geniet ik dan ook zo van.

Na de beslissende vrijdagavond van de 23ste november om 22.55 uur op NPO2, waarop de uitslag bekend werd gemaakt, stroomden de volgende ochtend via e-mail felicitaties binnen. Ook kreeg ik een groot boeket geurende bloemen toegestuurd van een voor mij onbekende vrouw. Ik wil haar bij dezen hartelijk bedanken voor dit mooie cadeau!

Nu weet ik echter niet of ik nog iets zal ontvangen in de vorm van een kleine trofee of een certificaat met daarop de vermelding van de Beste 2Doc-documentaire 2013 – 2018. Dat is nog even afwachten.

Voor de lange termijn hoop ik dat de heugelijke en gelukkige afloop van de IDFA-nominatie en het tonen van ‘Het Beste Voor Kees’ op televisie gunstige gevolgen zal hebben voor gezinnen met een autistisch kind. Tevens duim ik ervoor dat er steeds meer begrip komt voor autisme en hoe het beste moet worden omgegaan met mensen die een autistische handicap hebben, opdat zij een gelukkig bestaan kunnen leiden.

Hartelijke groeten,