Beste Monique,

Opnieuw werd ik overmande door een flinke ongerustheid. Het heeft mijn angst voor versnelde opwarming van ons klimaat alleen maar verergerd! Die angst die mij voortdurend bij blijft. Het laat me niet los! Ik word er moedeloos en doodongelukkig van. Ik beëindigde de werkzaamheden en trok me teleurgesteld terug. Veilig binnenshuis.

Nog even terug naar 14 februari. Hoe feestelijk ik Valentijnsdag 2019 ook heb proberen te maken, de taart was jammer genoeg niet een doorslaand succes. De roze glazuur op mijn baksel heeft de anders zo verrukkelijke smaak van de cloudcake geheel verziekt. Al las ik op de ingrediëntenlijst van het pakje waarin het taartglazuur zat, dat er geen kunstmatige zoet- en smaakstoffen aan toegevoegd waren, bij het proeven van de cake overrompelde ons een enge onnatuurlijke aardbeienessence. De geur was niet te harden zo zoet! De smaak nog veel erger….

Mijn ouders hebben getracht de ‘jaren ’40/jaren ’50’-glazuurlaag van de cake af te halen. Vandaag zag ik mijn moeder heel lang bezig met het afschrapen van die laag. Het lukte. Tot grote blijdschap leverde dat een ‘schone taart’ op. Daarna verdeelde zij deze in meerdere punten om ze vervolgens in aluminiumfolie in te vriezen.

Het zoeken naar feestelijkheid is gelukkig niet beperkt tot die ene 14e februari.

Binnenkort komen mijn beide broers en hun echtgenote over naar Velp. Ik verwacht dat het heel gezellig wordt. Om gezelligheid op te zoeken in deze onzekere, sombere tijd wil ik me dolgraag in hun gezelschap begeven. Tevens verwacht ik dat ik binnenkort mijn tweede tekening van het jaar zal voltooien. De lezers zullen op een gegeven moment een blog onder ogen zien met een foto van deze tekening.

Hartelijke groeten,