(11-’11) Ik voel me nu niet meer zo welkom

19 november 2011 - Sterre

Lief dagboek,

Een vreselijke dag vandaag! School was op zich wel oké. Ik was al om 12:00 uur vrij en ben toen eerst samen met een vriendin wat gaan eten. Daarna ben ik naar huis gegaan. Eenmaal thuis verdween ik achter de pc om op huizenjacht te gaan. Doordat mijn ouders in scheiding liggen moet er nu namelijk een nieuw huis komen voor mama. Papa blijft in ons oude huis wonen.

Ik wil graag iets doen, dus daarom help ik met zoeken. Ik zocht op verschillende websites, maar er waren geen nieuwe huizen te vinden. Op eentje na van 1.500,- euro p/maand, maar dat is écht te duur. Toen vond ik ‘m! Een woning met vier slaapkamers voor 850,- euro p/m… Perfect! Dus ik besloot, na lichte twijfel, mama te sms’en.

BOEM

Mama sms’te terug: ‘Ik snap niet dat je überhaupt naar huizen zoekt! Je wilt toch zo graag bij je vader gaan wonen!? Of is het juist de bedoeling dat ik snel vertrek? Dan is het bij jullie lekker rustig!’

Ze had het dus helemaal verkeerd begrepen!

Ik sms’te terug: ‘Je kunt boos zijn, je mag boos zijn, me thuishouden enzo, maar het zou zonde zijn als je zo’n huis laat schieten. Of ik er nou wel of niet wil gaan wonen. We zijn nu allemaal ongelukkig – op Rosalie en Elise (mijn twee jongere zusjes) na -, want die weten nog niet dat jullie gaan scheiden. Je kunt wel denken dat ‘ik jou niet wil’ en dat ik ‘liever even partij kies voor mijn vader’, maar als je goed en beter nadenkt, dan weet je diep vanbinnen, dat ik niet kiezen kan. Dat hoop ik tenminste.’

Het is zo moeilijk! Ze vat het helemaal verkeerd op!!! Stel dat dit huis het wordt. Kan ik er dan nog wel wonen? Mag ik er dan nog wel wonen? Ik voel me nu niet meer zo welkom… (En dat is licht uitgedrukt).

Liefs, Sterre