Als we aan Kerstmis denken, denken we aan het uitnodigen van een hele familie, of zelfs twee families, met wie we uitgebreid dineren, kerstcadeautjes uitpakken en na afloop spelletjes doen of kerstprogramma’s kijken op televisie.
Dit jaar zal dat toch anders liggen.
Waarschijnlijk zal het een hoop mensen niet mee zijn gevallen om in de lockdown-periode waarin we ons nu bevinden, een gezellig kerstfeest te bedenken. Want hoe leuk is het om kerstdagen te vieren als je slechts heel weinig mensen op bezoek mag hebben… Ten einde onszelf te beschermen tegen het zo gevreesde coronavirus.
Saai….. ? Beetje triest….? Onopgemerkt voorbij….?
Welnee.
Voor mij kende de Eerste Kerstdag van 2020 een opmerkelijk vreugdevol verloop. Ik had mezelf voorgenomen een zekere uitdaging aan te gaan. Een soort prestatie-opdracht. Daarvoor waren dagen van voorbereiding mee gemoeid, maar de moeite loonde. Ik wilde namelijk geheel in mijn eentje Kerst vieren. All alone all day long.
Prestatie-opdracht gelukt Het is mijgeluktde 25ste december bijzonder plezierig en gezellig te maken. Ik besloot van alle geneugten te profiteren die de dag maar kon bieden. Het begon met een verrukkelijk stille ochtendwandeling door het vertrouwde natuurgebied van Beekhuizen. Hoewel er geen sneeuw en ijs te zien waren, had het toch wat gevroren.
Op de grasvelden en heide waarlangs ik liep, lag een
maagdelijk dun tapijtje van rijp, alsof er heel voorzichtig poedersuiker door een zeef over het landschap was gestrooid. Ik begon meteen zin te krijgen in een sneetje kerstbrood met poedersuiker.
Tijdens de wandeling voelde ik met alle behagen de verkwikkend koude lucht uit het noorden. Deze beschouwde ik als kerstgeschenk van Moeder Natuur. Het was eindelijk gekomen na al die dagen met vervelend zacht en nat weer vol somberheid!
Terwijl ik de voor-winterse lucht over me heen liet komen, haalde ik mijn hart op aan de feeërieke belichtingen die de ochtendzon te voorschijn toverde. Kale boomtakken en bosranden stonden ineens in een helgele gloed. Schitterend!
Kortom, het was een unieke kerstwandeling. Na een uur keerde ik weer terug in mijn woning en besloot uitgebreid koffie te drinken met daarbij een Bossche Bol.
Deze heugelijke ochtend kon niet meer stuk.
Lunchtijd Daarna brak lunchtijd aan. Mijn beide broers zouden langskomen op visite met een warme lunch, die zij speciaal voor ons hadden klaargemaakt. Hiervoor hadden zij elk iets lekkers meegenomen.
Mijn oudste broer Barent zorgde voor een wildstoofschotel en Jasper had een pan met kreeftensoep bij zich.
Ik besloot echter om niet mee te lunchen. Voor mij zou een maaltijd met meerdere mensen tegelijk in een eetkamer te druk uitpakken en te veel geluiden voortbrengen.
Daarom nam ik – in mijn eentje, – een zelfgemaakt middagmaal. Mijn voorkeur ging uit naar koude gerechten op gewone, opengelegde volkorenbroodjes geserveerd. Als broodbeleg had ik hiervoor gerookte zalm gekozen, op smaak gebracht met zout, citroensap en verse dille. In navolging van het koffie-uurtje slaagde ook de lunch. Wat waren de broodjes met zalm verrukkelijk!
In het algemeen ben ik niet dol op warm lunchen. Het valt te zwaar op de maag. Warm eten houd ik liever voor de avonduren en juist dan smaakt het me.
Appeltaart Overigens, de eerste helft van de dag bleef niet alleen beperkt tot culinaire hoogstandjes. Ik hield me met nog iets anders bezig. Ik maakte namelijkiets bijzondersklaar voor mijn broer Jasper. Hij had van mij nog altijd een cadeau tegoed voor zijn verjaardag die hij in november vierde. Ik bakte een appeltaart, hetgeen een specialiteit is van mij. Het leek me het geschiktste cadeau dat ik hem kon geven, want ik zou niet weten wat ik hem anders zou moeten schenken.
Na de lunch kwam Jasper even bij me langs om de appeltaart in ontvangst te nemen.Hij verheugde zich er meteen op, maar het eerste stukje nemen, dát zou pas bij hem thuis gebeuren. Ik vermoedde dat hij de taart nog een tijdje heel wilde laten opdat ook zijn vriendin Ghislaine het baksel in zijn geheel kon bewonderen.Ik vond het leuk werk om voor mijn broer zo’n cadeau samen te stellen.
Alsof het op deze Eerste Kerstdag niet op kon, maakte ik gedurende de middag een prachtige modeltreinrit van bijna anderhalf uur. In fantasie reisde ik van Paris-Gare du Nord naar Brussel Centraal waarbij een elegante locomotief in vliegende vaart een superlange trein van dertien wagens trok. De voldoening was groot.
De dag schreed verder. Het vullen der uurtjes ging zó voorspoedig dat theetijd aldra in zicht kwam. Ook daar wilde ik iets feestelijks van maken. Met de kerstkaarsen aan en mooie muziek van Johann Sebastian Bach op de achtergrond, zette ik bijzondere thee die uit verschillende gedroogde vruchtjes en specerijen bestond. Het was een zalige kerstthee! Daarbij hoordehet lekkerste kerstbrood dat ik kende, gekocht bij de trouwe lokale bakkerij in het dorp. In het kerstbrood zat ambachtelijk gemaakte amandelspijs. Als geen enkele andere patissier had ‘onze bakker’ de stol zó mooi samengesteld.
Toch even bij ouders langs Toen ook dat fijne uurtje voorbij was, ging ik nog even naar mijn ouders. Intussen waren mijn broers al naar huis. Het viel te begrijpen dat er in de keuken van mijn ouders een hoop vaatwerk en bestek moest worden afgewassen, waarbij er nog aardig wat kliekjes waren overbleven van de grote lunch. Ik hoorde dat alles in orde was, maar mijn ouders vertelden me wel dat het bezoek voor mij wellicht aan de drukke kant geweest kon zijn.
De akoestiek van hun eetkamer lag hieraan ten grondslag. Die zorgde namelijk voor sterk weergalmen van mensenstemmen.
Mijn broers en ouders schenen zeer geamuseerd te hebben gekeuveld en toen mijn broers enthousiast werden, aldus mijn ouders, kon hun stem af en toe zwaar overkomen.Maar ja, we zijn familielunches en -diners ook niet meer gewend!
Vroeger, toen we allen nog jong waren, organiseerden we algauw een etentje met zijn allen en dan gewoon thuis. Niet zelden met extra familie erbij. Heel vanzelfsprekend vonden we dat.
Nu blijven we liever op onszelf want we zoeken de rust op.
Ik zeker.
Allerlekkerste Kerstmaaltijd ooit Al of geen familie aan tafel, ik verheugde me op de apotheose van deze zo fantastisch verlopen Eerste Kerstdag.
Een dag als deze hoorde in goede harmonie af te worden gesloten. En dat lukte! Ik kreeg het voor elkaar misschien wel de allerlekkerste avondmaaltijd te bereiden die ik ooit tijdens Kerstmis gekend heb: hertenrollade in kruidige jachtsaus, spruitjes en gebakken schijfjes aardappel.
Zelden had warm eten mij zo fantastisch gesmaakt! Goddelijk! Het hertenvlees was werkelijk prachtig. Mals als boter en met een volle wildsmaak. De spruitjes waren eveneens mals en de gebakken aardappelen luchtig en knapperig.
Ik dineerde in alle rust en juist door de stilte kon ik er extra van genieten. De tafel had ik feestelijk gedekt met sfeervolle kaars- en waxineverlichting. Last but not least maakten de twee kostelijkgeïllumineerde kerstbomen in mijn woonruimte, het tafereel compleet.
Al met al, was het een unieke feestdag. Een mooiere Eerste Kerstdag had ik me niet kunnen wensen.
Tweede Kerstdag: Kerst 2020 in stijl afgesloten
In navolging van gisteren, Eerste Kerstdag dus, deed ik alle heerlijkheden nog eens dunnetjes over. Het was een rustige dag verder, maar buiten vond ik het niet meer zo mooi. De sombere lucht waaruit later motregen viel, drukte enigszins de stemming. Zouden we weer een weeromslag krijgen en dan weer terug bij af zijn?
Ik hoopte van niet, want ik vond de koude lucht juist zo fijn! Desondanks probeerde ik er alles aan te doen om ook Tweede Kerstdag sfeervol te laten verlopen.
Overigens, voor het soldaat maken van een verrukkelijke avondmaaltijd hoef je er ’s avonds niet op uit te gaan ten einde een chique restaurant binnen te lopen. Met een beetje culinaire creativiteit kan je algauw in eigen keuken een topmaal bereiden. En dat is me ook op deze avond prachtig gelukt.
Pilaf Ik had nog een flink stuk over van het schitterende hertenvlees waar ik de dag ervoor zo van had genoten. Ditmaal combineerde ik het vlees niet met aardappelen en spruitjes, maar met gebakken en gestoofde rijst. Pilaf dus. In die pilaf verwerkte ik kleine blokjes zoete puntpaprika, gesnipperde ui, knoflook, pistachenoten en een tomaatje. Ik kruidde het rijstgerecht met wat anijszaad, hetgeen voor een zeer speciale smaak zorgde.
Aan tafel geschoven smulde ik, net als op de zo geslaagde Eerste Kerstdag. Ik deed lang over de maaltijd en dat was maar goed ook, want anders zou alles te snel voorbij zijn gegaan. En toen het eten eenmaal opraakte, voelde ik me ook écht voldaan.
Lida Waaijenberg Wat heb je fantastisch goed voor jezelf gezorgd, en wat fijn dat je daar dan ook zo van kunt genieten!
2wLeuk·
Lida Waaijenberg Fijne jaarwisseling en een gezond en hopelijk gauw virusvrij Nieuwjaar!!
2wLeuk·
Anita Quint Ik heb mijn kerstdagen in gedachten dunnetjes overgedaan met het heerlijke eten wat je heb bereid, ben blij dat alles naar wens is verlopen, wens ook bij deze jou en familie een heel goed en belangrijkste gezond 2021 toe.
Opmerkingen
Alle opmerkingen bekijken