Beste Monique,

Mijn tante zou vandaag haar negentigste verjaardag vieren. Een leeftijd die het waard is om een feestelijke lunch te organiseren.

Die lunch zou niet bij haar thuis plaats vinden, maar op een groot landgoed ergens in de Achterhoek. Daar woont een echtpaar. Bij het landgoed hoort een omgebouwde oude schuur, die ter beschikking wordt gesteld voor bijzondere buitenpartijen en lunches. Voor die schuur bevindt zich een groot eetterras.

Landgoed Achterhoek
We waren dan ook allen uitgenodigd om daar naartoe te komen. Behalve een lunch zouden we van het wonende stel ook een rondleiding door het landgoed krijgen.

Omstreeks 11.25 uur kwamen we aan op het ‘buiten’. Daar troffen we de gehele familie aan met daarbij een aantal mensen dat ik nog nauwelijks kende. Er waren in totaal circa vijfentwintig gegadigden, die van deze dag een echte plezierdag gingen maken. Tijdens de welkomst dronken we koffie met daarbij verse kruidkoek. Kruidkoek, die door een lokale bakker is gebakken volgens een traditioneel Achterhoeks recept.

De ontmoeting met de aanwezige neven, nichten en hun aangetrouwde familie was vol gezelligheid en stond in teken van blijdschap. Maar het allermooiste moment was wel toen mijn jarige tante naar me toe kwam en mij spontaan omhelsde. “O, Kees! Wat een cadeau! Wat een cadeau is dit!! Wat geweldig dat je bent gekomen! Jij hebt mij hiermee al het mooiste geschonken!” Ik kreeg van haar een dikke pakkerd.

Ik had voor haar een grote pot hele mooie huidcrème gekocht: Zen White Lotus Body Butter. Deze kenmerkt zich door een friszoete geur en doet de huid heel snel opknappen. Maar het was lastig de ronde pot zo netjes mogelijk te verpakken.

Toen mijn tante het geschenk had ontdaan van al het papier, raakte zij tot de tranen toe geroerd. Mijn komst en het geven van de bodylotion scheen voor haar een enorm hoogtepunt te zijn. Wat was ze blij! Ze straalde! “Nou, Kees, hiermee kan ik mijn oude velletje nog iets goed doen.” Dit was wellicht iets te dramatisch uitgedrukt, want mijn tante ziet er voor een negentigjarige zeer goed uit. En vitaal! Ook geestelijk is ze nog zeer bij de pinken.

Speech verstoord

Even later zou mijn tante een speech houden. Op het terras zaten we aan ons tafeltje en richtten ons oor naar de welkomsttoespraak van de jarige. Daarmee opende zij officieel deze feestelijke middag. Ik genoot van haar prachtige woordkeuze en dikwijls kostelijk humoristische uitdrukkingen.

Ik kreeg een vermoeden wie het kon zijn. Ik heb het hem in het verleden wel eens meer horen doen. Ik herinner me dat ik daarbij flink van leer trok.

We werden door een schitterende tuin gegidst. Grote gazons deelden hun plaats met vijvers. Weelderige bloemenformaties met fonteinen en eeuwenoude ceders en loofbomen creëerden een idyllisch tafereel. In dit droomdecor drentelden her en der pauwen rond.

En de stilte overal! We hoorden alleen maar vogels. Het leek wel een paradijs!

Terug op het eetterras werd de lunch aangevoerd. Deze was sober, maar van bijzonder mooie en pure kwaliteit. We konden allerlei soorten brood en broodjes nemen. Als beleg waren er plakken vlees, honing, jam en we konden aardbeien met homemade slagroom toe nemen. Bij het brood had men het mooiste en lekkerste krentenbrood uitgelegd, eveneens homemade. Kortom, we konden ons heerlijk tegoed doen.

Het prettige van deze lunch was, dat deze niet zwaar op de maag lag. Voor degene die graag warm wilde lunchen, serveerde men courgettesoep en wie voor een koud buffet koos, was er verse salade.

Communiceren was lastig

Het liefst trok ik me terug. Ik besloot dan ook alleen te lunchen. Tussen de gerechten door zat ik heerlijk aan mijn tafeltje weg te dromen in dit paradijselijke oord.

De das om
Maar wat mij tijdens het rijden beslist de das omdeed, was het verkeer. De wegen zaten stampvol. Vakantie-uittocht. We kropen toen we terugreden en er werd niet overal even netjes en gedisciplineerd gereden.

Ik zat achterin. Daar werd het bloedheet. Ik zweette me suf en voelde me op het laatst niet meer zo lekker. Hoewel onze wagen een effectieve airco heeft, lukte het ons niet deze even flink door te laten blazen. Kennelijk haperde er iets.

Wat was ik kwaad!

Ik nam direct een douche en trok hierna schone kleren aan. Ik besloot een tijd lang alleen te zijn in de hoop tot rust te komen.

Tot grote vreugde wacht mij in de rest van de maand en ook augustus een periode van rust. Geen afspraken of uitnodigingen meer. Geen verjaardagen. Niet meer in grote groepen mensen verkeren. Niet meer gedwongen meefeesten, omdat een ander iets wil vieren. Evenmin hoef ik op stap te gaan om bij één of meerdere klanten een bezoek af te leggen voor een tekenopdracht. Kortom, ik heb vakantie.

Hartelijke groeten,